wtorek, 4 grudnia 2012

Certyfikat Oeko-Tex Standard 100

Oeko-Tex Standard 100 jest wiodącym znakiem certyfikacyjnym gwarantującym bezpieczeństwo produktów włókienniczych dla zdrowia człowieka. Sygnowane nim tekstylia nie zawierają szkodliwych substancji chemicznych m. in: pestycydów, chlorofenoli, formaldehydu, barwników alergizujących, zabronionych barwników azowych i ekstrahowalnych metali ciężkich.
Certyfikat został opracowany przez Stowarzyszenie na Rzecz Badań i Ekologii Wyrobów Włókienniczych Oeko-Tex. Polskim przedstawicielem Stowarzyszenia jest Instytut Włókiennictwa w Łodzi, który w 2010 roku otrzymał prawo do wydawania certyfikatów Oeko-Tex Standard 100 oraz, co za tym idzie, prowadzenia badań wyrobów włókienniczych na znak Oeko-Tex Standard 100.

Znakiem Oeko-Tex Standard 100 można certyfikować surowce włókiennicze (czyli półprodukty takie jak surowe i barwione / gotowe przędze), wyroby pośrednie (surowe i barwione / gotowe dzianiny i tkaniny) i końcowe (wszystkie gotowe już artykuły włókiennicze: ubrania, tekstylia domowe, pościel, zabawki tekstylne i inne) na wszystkich etapach produkcji.

Certyfikat ten nie jest w zasadzie oznaczeniem ekologicznym, gdyż nie obejmuje swoim zakresem zagadnień związanych z ochroną środowiska i etyki w przemyśle odzieżowym – co oznacza, że przy jego użyciu kontroluje się jedynie skład danego wyrobu pod kątem jego szkodliwości dla człowieka, a nie proces produkcji odzieży i wpływ, jaki on wywiera na środowisko naturalne.

W ramach procesu certyfikacyjnego na znak Oeko-Tex, w przeprowadzanych testach laboratoryjnych wyrobów włókienniczych bierze się pod uwagę przeznaczenie danego wyrobu, tj. sposób jego wykorzystania przez człowieka oraz stopień jego kontaktu z ludzkim ciałem. Im bliższy jest kontakt produktu z ciałem człowieka, tym surowsze są kryteria, według których dokonuje się jego oceny. W związku z tym wyróżnia się cztery klasy produktów: 1) wyroby tekstylne dla niemowląt i dzieci do lat 3 2) Tekstylia mające bliski kontakt ze skórą 3) Tekstylia nie mające kontaktu ze skórą 4) Wyposażeniowe materiały tekstylne. 


Opracowano na podstawie:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz